ششمين جشنواره سراسري فيلم كوتاه وارش از دوم تا پنجم آبان ماه در بابل برگزار مي شود.شايد اين يكي از ساده ترين ليدهاي خبري باشد كه گوياي رويداد بزرگي در عرصه جشنواره هاي سينمايي باشد.اما با كمي تامل بيشتر در احوال اين جشنواره شش ساله در مي يابيم كه طي اين سالها چه بر سر تنها رويداد مهم سينمايي مازندران آمده است.
اولين دوره جشنواره فيلم كوتاه وارش در سال 1378برگزار شد و بالطبع مي بايست در سال 1389 دوازدهمين دوره آن برگزار شود، اما با فراز ونشيبهاي فراواني كه دراين يازده سال براي وارش به وجود آمد، تاكنون تنها شاهد برگزاري پنج دوره از آن بوديم .
ناگفته پيداست درروند برگزاري وارش حوادث متعددي موجب شد تا اين جشنواره از اهداف اوليه خود كه تاكيد بر سينماي بومي و آييني بود فاصله بگيرد و صرفا به يك جشنواره روتين تبديل شود.
آنچه مسلم است بعد از چهارمين دوره وارش كه مهر سال 83 با حضور چند كشور آسياي ميانه در گستره بين المللي برگزار شد، اين جشنواره با چالش جدي مواجه گرديد و مديريت وقت ارشاد اسلامي مازندران ضرورتي براي برگزاري آن احساس نمي كرد تا آنكه سرانجام با فشار رسانه هاي گروهي و پيگيري فعالان عرصه سينمايي استان، با وقفه اي عجيب، پنجمين دوره وارش با بايد و شايد و اما و اگرهاي فراوان در ماه پاياني زمستان سال 86 برگزار شد. با پايان يافتن جشنواره، دامنه اختلافات شديد ميان مسئولان برگزاري پيرامون مسائل مالي و اجرايي كم كم گسترش يافت و بصورت كاملا آشكار تا مراجع قضايي و محاكم دادگستري كشيده شد كه تا همين چند وقت پيش ادامه داشت.
اما اين پايان ماجرا نبود، دبيرخانه جشنواره وارش براساس تعهدي كه نمود بايد هزينه ساخت فيلمنامه هاي منتخب دوره پنجم را تقبل مي كرد اما اين امر هرگز محقق نشد و در گيرودار جدال هزينه اي ميان مدير اجرايي جشنواره و مسئولان ارشاد استان، فيلمنامه نويسان كم اقبال سرشان بي كلاه ماند و نتوانستند از كيسه ارشاد براي اجرايي نمودن طرح و ايده خود ريالي دريافت نمايند.
با همه اين اوصاف بالطبع مي بايست بر اساس همان روال برگزاري دوسالانه وارش، اين جشنواره در سال 88 برگزار شود. اما اين بار شوراي سياستگزاري وارش بطور جدي خواستارتغيير و تحول اساسي در روند برگزاري جشنواره شدند و حتي برخي از اعضاء كناره گيري خود را از اين شورا اعلام نمودند. اين ديدگاه شورا به مذاق مسئولان ارشاد استان خوش نيامد و حرف و حديث هاي بسياري را ايجاد كرد.
از سويي با تغيير مديريتي در اداره كل ارشاد مازندران و مطرح شدن نام مديرسابق يكي از دستگاههاي فرهنگي استان براي مديريت اجرايي وارش،جهت گيريهاي معنا داري از سوي برخي از افراد عمدتا غير هنري در خصوص اين انتخاب صورت گرفت.
از سوي ديگر بحث انتقال ميزباني جشنواره از بابل به نقطه اي ديگر نيز موجب شد جوّ ابري وارش مه آلود تر شود.چرا كه بررسي ها نشان داده بود برخي از دستگاههاي اجرايي تاثيرگذار شهرستان بابل با بي تفاوتي از كنارپنجمين دوره جشنواره گذشتند و به نوعي براي آن اهميتي قائل نشدند.
هم چنين نا خرسندي اكثر شركت كنندگان در وارش از نوع برگزاري و مسائل حاشيه اي آن كه فضايي غير جشنواره اي را بر آن حاكم كرده بود، دغدغه هاي تازه اي را براي انتقال ميزباني از بابل ايجاد كرد.
با اين اوصاف، كشمكش بر سر موضوعات مذكور ماهها بطول انجاميد و هر روز خبرهاي ضد و نقيضي از وارش در محافل گوناگون به گوش مي رسيد.دراين ميان آنچه بيشتر هنرمندان استان را آزار مي داد، لگد مال شدن تنها رويداد مهم سينمايي مازندران در زير پاي اعمال سليقه هاي غير كارشناسي بود كه هر روز پررنگ تر از قبل مي شد. چراكه در طي اين مدت چند نوبت فراخوان آماده شد و زمان برگزاري مشخص گرديد ليكن هر بار به بهانه اي به سرانجام نرسيد.
اين ماجراها ادامه داشت تا اينكه با به روي كار آمدن مدير كل جديد ارشاد استان ماجراها شكل تازه اي به خودش يافت و موضوع وارش كمرنگ تر از قبل شد تا جايي كه از خود بدنه اداره كل ارشاد و دست اندر كاران سينمايي آن بارها اين نگراني ها مطرح گرديد. كه از جمله آن مي توان به مسائلي نظير در اولويت قرار نگرفتن جشنواره در مقايسه با ساير فعاليتهاي ارشاد، كم ميلي مديركل جديد براي تخصيص اعتبار به وارش اشاره كرد.
مدتها گذشت و خبري از برگزاري وارش به گوش نرسيد تا اينكه ناگهان در روزهاي پاياني تابستان امسال زمزمه هايي مبني بر پيگيري جشنواره شنيده شد.
برگزاري چند جلسه فوري پي در پي و ارسال ضرب الاجل دار فراخوان جشنواره در زماني محدود و از همه مهمتر پروسه زماني كوتاه تقريبا دو ماهه از ارسال فراخوان تا برگزاري جشنواره از نوعي شتابزدگي در تصميم گيري براي اجراي وارش حكايت دارد.
نكته قابل توجه اينكه همانند دوره پنجم جشنواره، ارسال فراخوان بدون هيچ گونه تبليغات رسانه اي در گستره مطبوعات، راديو، تلويزيون و سايت هاي اينترنتي صورت گرفت و تاكنون جايي حتي در پرتال اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي مازندران و همچنين وب سايت رسمي جشنواره لوگو و آرم ششمين دوره فيلم وارش ديده نشده است. ضمن آنكه در صفحه اصلي همين پرتال لينكي براي جشنواره و وب سايت آن لحاظ نگرديد و تبليغي صورت نگرفت.ضمن آنكه اگر كسي سري به سايت جشنواره هم بزند اتفاق خجسته اي رخ نمي دهد و با يك سايت اطلاع رساني راكد كه تنها چند خبر ساده را در بر دارد روبرو خواهد شد
در چنين شرايطي اعلام آمار دريافت 863 فيلم از سراسر كشور توسط دبير جشنواره جاي خوشحالي و البته حيرت فراواني دارد كه بدون كمترين تبليغ و اطلاع رساني در سطح ملي اين تعداد فيلم به دبيرخانه جشنواره ارسال شد.
يادمان نمي رود سه سال پيش در آستانه برگزاري پنجمين جشنواره فيلم كوتاه وارش دغدغه هاي متعددي را هم چهره به چهره و هم در فضاي رسانه اي درخصوص جشنواره مطرح كرديم كه چندان به مذاق متوليان امر خوش نيامد. اما در مدت زمان كوتاهي در حين برگزاري جشنواره و پس از آن مشخص شد كه دغدغه هاي مطروحه چندان هم غير كارشناسي و به تعبير عده اي مغرضانه نبوده بلكه از روي دلبستگي و دلسوزي براي رشد و ارتقاء فيلم و سينماي مازندران اين موارد مطرح شده است.
به هر تقدير اميدواريم ششمين جشنواره سراسري فيلم وارش با همه فراز و نشيب هايش به نحو مطلوبي برگزار شود و دستاوردهاي آن براي تعالي فعاليتهاي سينمايي در استان موثر واقع شود.

عليرضا سعيدي كياسري – روزنامه نگار و منتقد